©

Anton de Kom, De Suriname Monologen

 

‘Anton de Kom, mijn vader.’

Hoe verloopt het leven van de enige dochter van een vader die in 1944, het laatste oorlogsjaar, wordt opgepakt. Het meisje is dan 13 jaar. Van haar moeder leert ze de kunst van eindeloos wachten op de terugkeer van haar papa. Na 15 jaar wordt hij gevonden in een massagraf in Sandbostel. Dan herleest de dochter het vers dat hij op 23 oktober 1940 voor haar schreef in haar poëziealbum. Ze herinnert zich dat ze er toen niets van begreep. Maar nu, ververst, is het de aanleiding voor een levenslange zoektocht naar de man die haar vader was. In gedachten gaat ze in gesprek met hem. Ze praat over haar eigen herinneringen die vervlochten zijn geraakt met herinneringen van anderen.

Spel: Urmie Plein
Tekst: Noraly Beyer
Tekstbijdrage: Judith Allard-De Kom
Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Anna Makaloy (zang), Walter Muringen (trompet)
Regie: John Leerdam

De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.

Ticketverkoop via de webshop.