De Tweede Wereldoorlog | The Second World War

01

Teddybeer uit een Japans interneringskamp   

Als de negenjarige Margreet Kuiper aankomt bij het Japanse interneringskamp Tjideng in Batavia, heeft ze helemaal niets meer. Dan vindt ze tussen het vuilnis dit teddybeertje. Tijdens de zware jaren in het vrouwenkamp koestert ze haar beer. Meer dan zestig jaar zou de knuffel in haar bezit blijven. Op oudere leeftijd, tijdens een cursus ‘teddyberen repareren’ doet ze een grote ontdekking. De cursusleidster vindt dat het beertje wel erg zwaar aanvoelt. Ze maken het open en dubbeltjes, kwartjes, guldens en rijksdaalders komen tevoorschijn. Iemand heeft in het kamp geld verstopt in de knuffel. Wie is niet bekend.    

Teddybear from a Japanese internment camp   

When nine-year-old Margreet Kuiper arrived at the Japanese internment camp Tjideng in Batavia, she had lost all her possessions. She then found this teddy bear in the rubbish. She cherished it during the gruelling years in the women’s camp. She would keep her toy bear for over 60 years. Late in life, she made an amazing discovery at a teddy bear repair course she was taking. Her instructor thought the bear felt oddly heavy. They opened it and a small hoard of coins fell out. Someone in the camp had hidden this in the teddy bear. Their identity remains unknown.    

02

Birma Spoorweg  

Japan maakt in de Tweede Wereldoorlog op grote schaal gebruik van dwangarbeid door krijgsgevangenen. Bijvoorbeeld bij de aanleg van de Birma Spoorweg tussen Non Pladuk in Thailand en Thanbyauzayat in Birma (het huidige Myanmar).     

Naar schatting heeft de aanleg van de Birma Spoorweg aan ruim 100.000 gevangenen het leven gekost. Het merendeel waren romusha’s, dwangarbeiders uit onder andere Indonesië. En daarnaast ook 15.000 krijgsgevangen, onder wie 7000 Britten en 3000 Nederlanders; KNIL-militairen en Nederlanders uit het toenmalig Nederlands-Indië. 

Burma Railway   

In the Second World War, Japan made extensive use of prisoners of war’s forced labour, including for the construction of the Burma Railway, which ran between Non Pladuk in Thailand and Thanbyuzayat in Burma (today’s Myanmar).   

Over 100,000 prisoners are estimated to have died building the Burma Railway. Most of them romushas, forced labourers who came from countries including Indonesia. There were also 15,000 prisoners of war, of whom 7,000 were British and 3,000 Dutch; the latter were KNIL soldiers and Dutchmen from the former Dutch East Indies.